Vorige week debatteerde de Tweede Kamer over toerisme. Het ministerie van Economische Zaken en Klimaat geeft aan de komende jaren samen met de sector te willen werken aan de duurzame ontwikkeling van bestemmingen in Nederland. Een mooi streven, maar hoe komen we daar?
Big business
Miljoenen Nederlanders verdienen hun brood direct of indirect met toerisme. Cijfers van de laatste jaren zijn niet helemaal representatief in verband met coronamaatregelen, maar 2019 telde Nederland bijna 46 miljoen bezoekers. En in 2018 berekende het CBS dat de toeristische sector zorgde voor ongeveer 6,3% van de het totale aantal arbeidsjaren in de Nederlandse economie. Dan hebben we het alleen nog maar over toerisme – dus mensen die daadwerkelijk ergens overnachten. Onder ‘bezoekerseconomie’ verstaan we ook alle dagtrips. De precieze opbrengst in euro’s of werkgelegenheid van de gehele sector laat zich moeilijk meten, maar één ding is zeker. De bezoekerseconomie is big business.
Van promotie naar bestemmingsmanagement
Bij lusten horen helaas ook lasten. Steeds meer groeit het besef dat te veel bezoekers de leefbaarheid van een bestemming flink onder druk kunnen zetten. Bekende voorbeelden zijn de ‘rolkofferherrie’ in Amsterdam of wanhopige inwoners van Giethoorn die hun dorp zien veranderen in een openluchtmuseum. Door onder andere Perspectief 2030 (een visie op de duurzame ontwikkeling van de bestemming Nederland) van het Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen (NBTC), zijn bestemmingen op zoek hoe zij de lusten en de lasten van toerisme beter in balans houden. Welke plek zien wij voor toerisme en recreatie in onze regio? En hoe promoten we onze bestemming niet alleen, maar hebben we ook oog voor de impact van bezoekers? Welvaart moet immers niet ten koste gaan van welzijn. Deze transitie naar bestemmingsmanagement brengt nieuwe vraagstukken mee. Vaak verandert de ambitie en daarmee ook de uitgezette koers van een bestemming.
Een visie… en dan?
Deze koerswijziging vraagt iets van alle stakeholders in een gebied. Gemeenten, provincies, gebiedsmarketingorganisaties en plaatselijke ondernemers hebben hier allemaal een rol in. Het is geen sinecure om met al die partijen op één lijn te komen. Op visieniveau lukt dat - met enige moeite - meestal nog wel. Maar wat daarna komt wordt vaak vergeten of niet in samenwerking met alle partijen binnen een gebied opgepakt. Een visie is een belangrijk vertrekpunt, maar moet wel landen in een strategie, met duidelijke doelen, een aanpak en een rolverdeling. Anders blijf het bij een document met mooie vergezichten.
Eerste hulp bij planvorming
Hoe vertaal je een visie naar programma’s en projecten met duidelijke resultaten? En, wat vraagt dat van je organisatie? Een ander perspectief vraagt vaak ook om een andere aanpak, andere werkstructuren én andere samenwerkingspartners. De Selectie helpt je graag om je visie te vertalen naar de praktijk. We schrijven geen dikke adviesrapporten, maar we gaan samen met jou aan de slag om processen aan te scherpen, stakeholdermanagement opnieuw vorm te geven of de interne en externe communicatie in te richten.
Wil je meer weten over onze aanpak of eens sparren over jullie strategie, positionering of stakeholdermanagement? Neem dan contact met ons op!
Comments